bescherming binnen vrije uitwisseling

(vervolg op Open Innovation and Open Software)

Auteurs, fotografen en uitvinders maar ook musici en artiesten leveren ontegenzeggelijk waarde. Waarde waar de internetcommunity momenteel schaamteloos van profiteert, zonder er iets voor terug te geven. Dat zou toch niet lang kunnen duren (lees Andrew Keen ook).
In de biologie zou men zeggen dat de internetcommunity parasiteert op de artiesten. Maar ook parasieten hebben er baat bij dat hun gastheer blijft leven.
Alles wat artiesten uitbrengen zal vroeger of later op het internet verschijnen en 'gratis' verspreid worden.
Artiesten zijn er weerloos tegen. De oude beschermingsconstructies, als auteursrecht, werken niet meer; ze kunnen nauwelijks gehandhaafd worden.

Deze constructies zijn tot stand gekomen als reactie op de uitvinding van de boekdrukkunst en (later) grammophoon. Kennelijk bestond er toen* al behoefte aan bescherming van creatieve uitingen.

Bescherming van eigendom is natuurlijk nog veel ouder. En 'eigendom' is ook niet een natuurgegeven. Daarvoor moeten we misschien terug naar de uitvinding van de landbouw, ca 8000 v.Chr.
De prille boeren maakten zich er minder afhankelijk mee van de grillen van de natuur. Maar daarvoor moesten ze een heel seizoen ploegen, zaaien en verzorgen en dan pas oogsten en opslaan.
Maar niemand hield hun jagende en verzamelende buren tegen als die zich tegen de oogsttijd aandienden. Die zullen zich er wel aan te goed gedaan hebben, en aan de rijke voorraden die de boeren opgeslagen hadden.
De boeren zullen dus al gauw een 'mijn en dein' gevoel ontwikkeld hebben en hun 'eigendommen' beschermd.

Het middel dat hun ter beschikking stond was 'geweld'. Al gauw hebben ze dat geweld uitbesteed aan 'beschermheren' want wie ten strijde trekt kan niet tegelijk op de boerderij letten. De rest is geschiedenis, van krijgsheren, ridders, koningen, en, uiteindelijk, staten.
Een behoorlijk succesvol concept, want tienduizend jaar later dwingt overal ter wereld de staat nog altijd de bescherming van eigendom en recht af met (dreiging van) geweld. Wie zich niet aan hun regels houdt roept boetes, vrijheidsstraf of uiteindelijk oorlog over zich af*.

Maar als we over de bescherming van de rechten van artiesten op internet praten werkt geweld ineens niet meer. Als de vrije uitwisseling van informatie aan banden gelegd wordt kan het internet zelf wel opgedoekt worden.

Het is wel wennen na 10.000 jaar; we gaan over naar een nieuw level.
Maar we moeten op zoek naar alternatieven voor geweld als beschermingsmiddel...

Open Innovation and Open Software

Open Innovation obviously is inspired by the Open Software movement.

Open Software works because it benefits from some specific features. Therefore though, it is hard to copy blindly to other fields, like innovation of tangible products.

First, in Open Software there is mutual gain, almost without loss. Sharing your software creations implies anyone can use it; in return you can use everyone else's shared software.

Second, in Open Software cost of sharing is neglectible as reproduction and distribution costs are virtually free.

Sharing other types of intellectual property, like music or text, does fulfill the second condition but does not fulfill the first.

There's no direct mutual gain. Musicians, theatre artists or fashion models do not receive anything in return from sharing on the internet. Apart perhaps from a reputation or even fame that they can exploit otherwise. After all their creations show their capabilities that they can perform later on. Otherwise all but the satisfaction of bare attention is gained.

Photographers, painters or text writers apparently loose their creations alltogether by sharing them with the world community. Their creations require an investment in effort, which may become sunk costs if they're just given away. The same goes for inventors.

They also need exposure but in a protective environment.

unconference

crowdsourcing geanalyseerd